Zijn we weer!

Hoi allemaal!

Zoals aangekondigd heeft het even geduurd, maar hier is weer een nieuwe blog! We hebben een paar drukke weken achter de rug, dus we gaan niet ALLE details vertellen, maar houden het bij de “korte” samenvatting ;-). Bereid je voor want hij is alsnog langer dan gepland!

In het weekend van 18 maart kwamen een aantal van Resi’s oud-huisgenoten langs. Deze arme studenten mochten uiteraard bij ons komen logeren, maar we moesten wel eventjes wat verbouwen Vrijdagochtend hebben we in alle vroegte de gasten opgehaald van het vliegveld. Na een opvallende (in de letterlijke vorm) begroeting met een goud-geverfd bord waar “HUYSCH” op stond (beter dan al die saaie witte bordjes, al schaamden we ons wel een beetje), zijn we eerst langs ons huis gegaan om de spullen te droppen. Helaas was het héél slecht weer op de eerste dag, dus na het ophalen van het vliegveld, zijn we vlot het Kunsthistorisch Museum ingedoken. Lekker groot, met een mooie collectie, dus hier konden we wel een middagje doorbrengen. Hierna zijn we gaan eten bij de “Beisl” (typische Oostenrijkse schnitzel-kost restaurant) in onze straat. Vervolgens was het alweer tijd om te gaan slapen, want een vroege vlucht nemen hakt er flink in (en voor ons was het ook iets eerder dan ons normale ritme om ze op te halen). Op zaterdag werd het weer ietsje beter en zijn we begonnen met een beklimming van één van de torens van de Stephansdom (geen angst, gewoon met de trap hoor), en hebben we aardig wat dingen in de binnenstad bekeken, en natuurlijk ook Schloss Schönbrunn. ’s Avonds hebben we een bezoekje aan de opera gedaan. Je kunt de opera in voor €3,- per persoon, maar je hebt dan wel een staplek. Op zich geen probleem, maar wij wisten niet dat je behoorlijk lang in de rij moest staan (ons was ook nog eens een verkeerde begintijd verteld), en dat je niet meer naar buiten kon om te eten… Na al het geloop van de dag en de honger was het voor een aantal van ons in de pauze toch net iets teveel om vol te kunnen houden, dus zijn we weggegaan. Cultuurbarbaren? Misschien, maar een volle maag is toch ook wel prettig! Bikkels Marck en Marten hebben het wel volgehouden!! Op zondag zijn we ook weer op tijd opgestaan en naar het Praterpark gegaan voor het nodige Kermisvermaak (115 meter hoge zweefmolen!). Daarna hebben we opgesplitst in een museum bezoeken en op zoek gaan naar etenstentjes. Normaal struikel je hierover, maar als je ze echt zoekt vindt je ze niet (Murphy’s law??). En toen was het alweer tijd om de spullen op te halen en terug te gaan naar het vliegveld!! Al met al dus ontzettend gezellig, en we hebben heel veel gezien en gedaan, maar uiteraard was het tòch nog te kort. Toen ’t bezoek inmiddels veilig in het vliegtuig zat kwamen we erachter dat onze lavalamp “zomaar” verdwenen was! Hoewel ‘ie toch maar zinloos en niet aangesloten bij ons in de gang stond, komen we ‘m wel even terugconfisqueren in Juni...+rente. Bereid jullie maar voor, ’t zou zomaar kunnen dat jullie ’s ochtends wakker worden en geen keuken meer hebben, moehahahaha ;-)

Het volgende weekend was het alweer tijd voor nieuw bezoek! En wel de ouders van Maarten, en 4 andere ooms en tantes (Elly, Sjaak, Hennes en Meriam). Hoewel het logeerpartijtje de week ervoor helemaal niet tegen was gevallen, waren we toch wel blij dat er deze keer voor een hotel was gekozen!! Doordeweeks was het prachtig weer, maar in het weekend helaas wat minder. Er lijkt dus een causaal verband tussen Nederlands bezoek en slecht weer, maar we blijven positief voor de volgende bezoekronde ;-) Op vrijdag zijn ze overdag lekker hun eigen gang gegaan (we houden onze mening over de Hop on hop off-bus voor ons, maar volgens mij is het ze wel bevallen). Na onze harde (?) werkdag hebben we ’s avonds gemeet, en hebben wij thuis voor het bezoek gekookt. Volgens ons beviel het wel, en zo niet, is in ieder geval niemand ziek geworden ;-) Uiteraard hakte ook bij deze groep de vermoeidheid van de vroege vlucht er goed in, dus hebben we het niet al te laat gemaakt. De volgende dag hebben we ze opgehaald in het hotel, waarna we richting Schloss Schönbrunn zijn gegaan. Hier heeft een deel van ons een ritje in een paardenkoets gedaan (Maarten zei ooit nog dat hij hier nooit in gezien zou willen worden, dus hopelijk heeft niemand gekeken!), en heeft de rest nog wat rondgeslenterd in de grote tuinen. Na een bezoekje aan het palmenhuis en het woenstijnhuis (ook in de tuinen van Schönbrunn zelf) konden we richting Hundertwasserhaus. ’s Avonds zijn wij even lekker naar huis gegaan, terwijl ons bezoek uit eten en naar een Strauss en Mozart-concert in de zgn “Kursalon” ging. Wij denken nog steeds dat het leuker en “echter Weens” is om naar de Opera te gaan, maar het is geloof ik toch goed bevallen :-D ! Zondagochtend hebben we nog wat binnenstad bekeken, waarna we met de tram richting het door Wenen opgeslokte dorp Grinzing zijn gegaan. Daar hebben we eerst nog even de bus de zgn Kahlenberg opgenomen, om van het uitzicht te genieten. Het weer werkte niet helemaal mee, maar het zicht was in ieder geval wat beter dan toen Resi’s familie langskwam. Na een niet-zo-warme (maar wel lekkere!) chocomel voor sommigen en andere drankjes voor anderen zijn we de berg weer afgegaan, op zoek naar een Weinstube in Grinzing. Met Resi’s familie hebben we in dit dorp een leuke wijnproeverij gehad, maar de Stube waar we nu belandden viel helaas een beetje tegen. Weinig wijnsoorten, geen proefmogelijkheid (alleen enorme 1/4L glazen), en sjagrijnig personeel. Gelukkig (??) kregen we nog een live musikale bijdrage van 2 onverstaanbare accordeonisten die schijnbaar als iets te lang wijn zaten te tanken… Gelukkig was dat wel hilarisch, maar we zijn toch gauw weer weggegaan… Het restaurantje ernaast was wel erg leuk, dus daar hebben we de rest van de avond doorgebracht! Op maandagochtend moesten wij weer aan het werk, en kon het bezoek uitslapen ;-) We konden ze mooi nog even onze werkplekken laten zien (arme collega’s, met 8 kakelende Hollanders om zich heen), en daarna was ook dit weekend alweer voorbij!

Op de uni mochten we gelijk aan de slag met posters en presentaties maken, want op donderdag mochten we alweer naar Salzburg. Gezien ze het congresprogramma iets veranderd hadden, bleek het niet echt nuttig te zijn om op donderdagmiddag nog daarheen te gaan. We hebben dus, samen met 3 andere collega’s, mooi even Salzburg kunnen bezichtigen (mooi en lieflijk!). Op vrijdag hadden we wel een congresdag, waarop Resi een presentatie mocht geven (ging goed!), en Maarten een poster had. Dit was geen groot congres hoor, maar maximaal 30 man in een soort klaslokaal. Lekker knus dus, met veel tijd voor vragen. Helaas was het geplande diner buiten ons weten om verschoven naar de donderdagavond ervoor, dus ’s avonds zijn we niet met iedereen, maar met een beperkter groepje uit eten geweest. Op zaterdagochtend werden we weer teruggereden naar Wenen.

In Wenen mochten we nog eventjes genieten van onze rust, maar op zondagmiddag was alweer de beginreceptie van de General Meeting 2011 van de EGU, de European Geosciences Union. Compleet anders dan het congresje in Salzburg, want we praten hier over 5 dagen lang, >10.000 man (allemaal geowetenschappers), waarbij zowat alle onderwerpen binnen Geosciences aan de beurt komen. Allemaal verschillende sessies dus (ik geloof dat er zo’n 3.500 praatjes en 7.500 posters waren), dus je kunt je voorstellen dat het moeilijk is je keuze te maken. We hebben een heleboel interessants gezien, wat nieuwe mensen ontmoet, maar vooral ook oude (Nederlandse) “geo-kennissen” weer gezien. Met Walter (uit Utrecht) en Roos (nu uit München, waarmee Maarten in IJsland is geweest) zijn we ook nog even uit eten geweest. Op dit congres had Resi een poster (op maandag), en Maarten een praatje (op vrijdag). Volgens de mensen die er waren ging dit best goed! ’s Avonds was er nog een mooi feestje met gratis eten en drank (niet algemeen bekend gemaakt, zodat niet alle 10.000 man zou komen, maar iedereen die er van wist kon gewoon naar binnen)!! Stel je voor, stereotyp geologen (iedereen kent ze wel…?) op de dansvloer :D! Om ongeveer 02:30 uur begon de muziek dusdanig slecht te worden (lees: schlagers) dat we maar naar huis zijn gegaan!

Na de EGU hadden we even een weekendje rust (maar zijn we wel per toeval onze nieuwe salontafel tegengekomen, iets wat we al heel lang wilden hebben), en nu zijn we weer lekker aan het werk. Resi op de uni, en Maarten “in het hol van de leeuw” (Natuurhistorisch Museum) op MATLAB-cursus (een computer rekenprogramma, om het simpel te zeggen). We moeten opladen voor volgend weekend, want dan komen Sietske en Jan Willem al weer langs (en logeren!). Zoals de vooruitzichten nu zijn, schijnt het wéér slecht weer te worden…ach, alles om de Hollanders thuis te laten voelen. Druk druk druk dus weer, maar wel heel leuk :-D

Tot de volgende keer!

p.s: Als je op de hoogte wilt blijven van ons, kan je je altijd aanmelden voor de mail-lijst, links op de site.

p.p.s: Foto’s behorend bij dit immense verhaal staan uiteraard weer op: maartenenresi.multiply.com

p.p.p.s: ’t Zijn wel héél veel foto’s, wees gewaarschuwd!