Napels, Nederland, en ander Nieuws

Hallo allemaal!

Wat gaat de tijd toch snel zeg: we moeten (?) alweer een nieuwe blog schrijven! Inmiddels is het op de universiteit weer wat gezelliger geworden nu (bijna) iedereen weer terug is en de studenten weer “hard” aan het leren zijn. We hebben dan ook sinds de laatste blog weer van alles gedaan, ook dit keer op werk-niveau ;-). Want Resi heeft na 2 jaar sinds de start van de PhD een meilpaal bereikt: het eindverslag voor de OMV is ingeleverd!! Nu alleen nog een presentatie daar en dan zijn alle verplichtingen richting het oliebedrijf afgerond! Yay! Daarna moet er natuurlijk gepubliceerd worden, wat dus het hoofdplan voor het komende jaar is. Ook Maarten is druk bezig met zijn project, dus dat moet ook helemaal goed gaan komen.

Naast het werk is er natuurlijk ook van alles gebeurd. Uiteraard waren er wat leuke feestjes, en hebben we nog een paar keer van het mooie weer kunnen genieten. Halverwege september konden we nog met 30 graden naar een “kuuroord” in Hongarije, ideaal! Verder hebben we Audrey en Lily (oud-huisgenootjes van Maarten) te gast gehad. Ze zijn hier beide ook al vorig jaar geweest, dus we hebben ook hoekjes van de stad verkend die we zelf nog niet echt kenden! Helaas vloog ook dit weekend weer voorbij, en voordat we het wisten waren we weer met zijn tweeën. En dat nog wel in een schoon huis, want de dames konden het niet laten om voor vertrek (wij waren op ons werk) toch (weer) eventjes te stofzuigen. Haha, ideaal, bedankt! Dat mogen meer gasten bij ons komen doen :-D

Maar na al dit was het vorige week alweer tijd voor ons beiden om afscheid te nemen van ons huisje voor een paar dagen. Maarten had als cadeau voor de moeder van Maarten een trip naar Nederland gekregen van de vader van Maarten. Dit bleek een geslaagde verassing te zijn geweest, ondanks dat “het geheim” al eerder boven tafel was gekomen. Maarten heeft nog eventjes goed inkopen kunnen doen in de Action en de AH, en zelfs nog wat voor het werk kunnen doen in Delft. Een zeer “efficient” weekend dus, en hartstikke leuk! Op dezelfde zaterdag vloog Resi naar Napels voor een cursus daar. Dus bij deze even een korte (?) samenvatting van Napels, nu ik (Resi) dit toch aan het typen ben:

Op zaterdag ochtend werd ik door Maarten helemaal naar het vliegveld gereden. Meteen een goede reden om auto te rijden (wat nog steeds niet verveelt) en het scheelt mij toch wel zeker een half uur reizen met een zware koffer. Dat was dus wel heel prettig! Uiteraard was ik weer eens te vroeg op het vliegveld, maar beter te vroeg dan te laat ;-). Vanaf daar vloog ik naar Rome waar ik 4 uur moest wachten op mijn overstap naar Napels. Helaas is het vliegveld van Rome niet het meest confortabele vliegveld en heeft het geen (gratis) Wifi. Wat zijn we toch verwend hè, die jeugd van tegenwoordig! Uiteindelijk ben ik veilig in de chaos van Napels terechtgekomen. Inmiddels was het al donker geworden, dus de chaos werd er niet beter op. De bus dropte me op het centraal station waar de chaos compleet was. Een poging tot het vinden van zebrapaden mislukte volledig en uiteindelijk heb ik de Italiaanse manier van oversteken maar toegepast: ogen dicht en hopen dat je de overkant haalt! Verassend hoe goed dat ging! Het hotel / B&B was een stukje lopen van het station maar is uiteindelijk zonder enige problemen gevonden. Ik werd nog bekogeld door een vliegende vuilniszak op mijn weg naar het hotel (een authentiek Napolitaanse ervaring zullen we maar zeggen), maar zelfs dat heb ik overleefd! Uitgeput heb ik uiteindelijk toch maar mijn eerste echte pizza opgezocht/opgegeten en ben ik redelijk op tijd gaan slapen. Want ik moest natuurlijk goed uitrusten voor de volgende dag!

Die zondag was de enige èchte toeristische dag die ik had. Daar heb ik dan ook maar meteen gebruik van gemaakt. Na een Italiaans ontbijt (oftewel, 1 croissantje met crèmevulling met super lekkere koffie) heb ik de trein gepakt naar het oude Herculaneum. Herculaneum is/was een Romeinse stad die door de Vesuvius is bedolven, gedurende dezelfde uitbarsting die ook Pompeii bedolven heeft in het jaar 79 AD. Herculaneum is kleiner dan Pompeii maar schijnbaar nog wel een stuk mooier bewaard gebleven. Fascinerend is het om te zien dat de “moderne” huizen gewoon bovenop de ruïnes staan. Dan besef je wel dat het niet echt ongevaarlijk is om daar te wonen, want 20 meter dikke, kokendhete modder heeft ook Herculaneum ooit bedolven. Ik heb daar dus een paar uur rondgewandeld en foto’s gemaakt! Eigenlijk best vermakelijk, om in je eentje dat soort dingen te doen... Na Herculaneum en een mini pizza als lunch ben ik terug gegaan naar de stad, waar ik een poging heb gedaan een supermarkt te vinden. Die was dan ook wel gevonden na 2 uur, maar de supermarkt bleek nog 30 minuutjes dicht te zijn. Wat moet je dan anders dan....Italiaans schepijs eten. Heel vervelend natuurlijk ;-P. Door die zoektocht heb ik wel het oude centrum een beetje leren kennen. Daarna ben ik maar wel gelijk naar het hotel gegaan, waar ik het nog eventjes rustig aan gedaan heb.

En dan begon maandag de cursus al! Meteen vol aan de bak! Gelukkig duurde de lunch pauze elke dag 2 uur en brak dat mooi de dag doormidden, om dan vervolgens weer tot 19.00 door te gaan. En dan maar denken dat Italianen het altijd rustig aan doen... Gelukkig waren we voornamelijk met mensen die, net als ik, al honger hebben om 19.00 uur, dus hebben we na de cursus gelijk maar een restaurantje uitgezocht.

Dinsdag was eigenlijk een beetje als maandag, met een croissantje als ontbijt en gnocci als lunch. Ik moest dat laatste toch eens proberen, want sommigen vinden het wel lekker en anderen niet. Uiteindelijk bleek het toch een beetje zwaar te zijn voor lunch, maar lekker vond ik het wel!

En dan was het alweer tijd voor de excursie op woensdag! Vooraf was het niet echt duidelijk of we de Vesuvius op zouden gaan, of dat we naar de Campi Flegrei zouden gaan. Na wat heen-en-weer geplan hebben we toch gekozen voor de Campi Fleigrei. Dit is de enige actieve vulkaan van het Europese vasteland en potentieel net zo gevaarlijk als de Vesuvius zelf. Het mooie daarvan is dat het tenminste ook echt ruikt als een vulkaan. De zwavellucht (bekend van de o-zo-stinkende rotte eieren) was best intens en samen met de hete rook had je wel echt het gevoel dat je op een vulkaan stond. Daarna hebben we de jongste berg van Europa beklommen (de Monte Nuevo (erg originiele naam) en wel zeker 100 meter hoog) en hebben we geluncht bij een Romeinse tempel in de buurt. Deze tempel opzich is niet een hele mooie ruïne, maar het bijzondere is wel dat het in 2000 jaar tijd zowel 3 meter onder als 7 meter bóven zeeniveau heeft gelegen. Dit heeft niks te maken met verandering in zeespiegel maar meer met de (vulkanische) activiteit onder de grond. Klinkt enger dan het is, want men zegt dat het alleen maar wat hete vloeistoffen zijn die daarvoor zorgen en geen kolkende massa’s magma... ookal zal dat laatste wel wat spectaculairder zijn ;-). Na de lunch hebben we nog een wandeling gemaakt door een Romeinse tunnel die uitkwam aan de andere kant van de heuvel, bij de kust, waar gedurende de Romeinse tijd een gigantische villa stond. Fascinerend dat de Romeinen wel een lange tunnel konden bouwen in 1 jaar tijd, die 2000 jaar later ook nog staat, en dat de mensen tegenwoordig (ook in Napels) er jaren over doen om een metrotunnel aan te leggen. Goed, de Romeinen hadden wel een flinke dosis slaven als hulp, maar het zegt toch wel wat. En na deze excursie zat de dag er bijna weer op. Ookal is “bijna” een relatief begrip, want we hadden met een groepje besloten om eerder afgezet te worden (door de bus) om een wandeling te maken en de zonsondergang te zien. De wandeling was super lekker, maar we werden aan de verkeerde kant van de helling afgezet, dus de zon hebben we niet meer gezien. Onderweg nog maar een ijsje gegeten en zijn we uiteindelijk, na 6 km wandelen, aanbeland bij bijna de hele groep die zich alweer verzameld had om vervolgens samen te gaan eten. Nu kan ik weer iets van mijn lijstje afstrepen wat ik niet lust, want het blijkt dat ik mosselen stiekem toch wel lekker vind! Deze waren dan ook wel erg vers en totaal niet taai, dus dan is het natuurlijk makkelijk praten. Na de excursie, de wandeling en de enorme berg eten heb ik dan ook prima geslapen!

Donderdag was het weer tijd voor het échte werk, en hebben we met de gehele groep weer samen gegeten. De pizza die ik bestelde zou met buffelmozzarella, rauwe ham en tomaten zijn. Het zat er allemaal op, en het was allemaal superlekker, maar ik moet wel zeggen dat 4 hele bollen mozzarella toch een beetje teveel van het goede was. Zonde eigenlijk...

En dan was het alweer vrijdag, de voorlaatste dag van mijn trip naar Napels. Aan het einde van de cursus hadden we een kort tentamen, maar gelukkig had haast niemand ervoor geleerd. Een cijfer krijg je er toch niet voor en de diploma’s (jaaa, zo eentje die je op kan hangen ;-)) waren toch al gedrukt, dus niet iedereen nam het tentamen even serieus. Ik deed een poging tot serieus doen, maar helemaal succesvol was dat niet. Na de cursus hebben we met (aanvankelijk een klein) groepje afgesproken om bij de Chinees / Japanner te gaan eten, want pizza en pasta konden we eventjes niet meer zien. Waar we eerst met 5 personen ons eten al zaten te bestellen, bleek toch dat een groep van nog eens 10 personen ook het Aziatische eten wel zagen zitten. Na een superlekkere sushi-maaltijd (versere vis krijg je niet volgens mij) zijn we daarna op zoek gegaan naar een bar. Helaas bestaan die niet echt in Napels, dus hebben we gewoon een biertje gekocht en zijn we ergens tussen het vuilnis gaan zitten. Eigenlijk best gezellig, en Napolitaanser kan je het niet krijgen! En dan was het alweer tijd om van (bijna) iedereen afscheid te nemen. Na de gebruikelijke “hopefully until the next time” en “you are always welcome to come by” ben ik naar mijn hotel gewandeld.

De vlucht terug (zaterdag) was gelukkig wat gezelliger dan de heenweg omdat een mede-cursus-student uit Spanje ook op Rome moest overstappen en toevallig ook dezelfde vlucht van Napels naar Rome had. Uiteindelijk heb ik daar ook van hem afscheid genomen en ben ik vol verwachting/hoop/ongeduld naar Wenen gevlogen waar Maarten mij alweer op stond te wachten! Dat was toch wel weer leuk hoor, elkaar te zien! Maarten was zo afgeleid bij de betaalautomaat van de parkeerplaats dat de pinpas in het briefgeldvak ging, maar gelukkig hebben we ‘m er nog zonder ernstige schade uit kunnen pulken ;-)

Zondag hebben we meteen maar weer gebruik gemaakt van onze geografische positie ten opzichte van Slowakije en hebben we de auto gepakt naar Bratislava om te gaan shoppen! Heerlijk, die zondagsopeningstijden! En de winkels zijn ook nog eens allemaal tot 21:00 uur open! Misschien een beetje overdreven, maar ideaal; we hebben een berg kleren (en een berg verschillende biertjes voor onze bierflesjesverzameling) thuis liggen om het te bewijzen!

En wat heeft de toekomst ons te bieden! Eerst maar eens de Nationalfeiertag, aanstaande vrijdag. Dat betekend dus een lekker lang weekend! De week erna zijn we op donderdag met Allerheiligen ook alweer vrij! Tussendoor mag Maarten een aantal keer naar z’n nieuwe tandarts om de rommel van de vorige hier in Oostenrijk te laten oplossen. De eerste afspraak verliep al véél beter dan bij de vorige tandarts: een stuk professioneler èn met 3 knappe assistentes, dus dat moet helemaal goedkomen. Verder gaan we uiteraard gewoon aan het werk: zoals gezegd heeft Resi haar eindpresentatie bij de OMV, Maarten nog een andere presentatie op de universiteit, en we hebben nog 2 weekjes met veel cursus in Wenen, in November. Dus de tijd zal wel vliegen!

Verder niet onbelangrijk: onze plannen om naar Nederland te komen. Voor zover we dat nu gepland hebben komen we met Sinterklaas naar Nederland, met de auto. Eerst gaan we bij een vriendin in Bochum langs en daarna op naar de familie. Hopelijk dat er dan geen sneeuw ligt... Het zou zomaar kunnen, want zoals de planning nu is kan er zelfs al aankomend weekend sneeuw gaan vallen hier in Wenen (voor Maarten’s oud-huisgenootjes: ja, morgen gaan de winterbanden eronder. Wisten jullie trouwens dat we winterbanden hebben? En nee deze komen niet van Amazon. Wist je trouwens dat je ook winterbanden kunt bestellen op Amazon? Ja, winterbanden dus)... Brrrrr, koud! Goed, we kennen het Oostenrijkse weerbericht een beetje, dus het kan ook zomaar 20 graden worden (daarvoor duimen we)! Je weet het nooit!

Dat was het eigenlijk wel weer een beetje voor vandaag! We zullen hoogstwaarschijnlijk nog wel weer een blogje maken voor het einde van dit jaar, dus laten we daar maar vanuit gaan! Om nu al, “gelukkige kerstdagen” te wensen is misschien een beetje vroeg ;-)!

O, en voordat we het vergeten, er staan weer foto's op www.maartenenresi.multiply.com

Liefs,
Maarten en Resi